Filodrammatica

Niz kratkih koreografija i različitih plesnih stilova kao uvid u rad, disciplinu i ekspertizu

Ervin Pavleković

Foto Sergej Drechsler

Foto Sergej Drechsler

Uz završnu plesnu produkciju Društva za ples i rekreaciju »Rotondo« i »Dance studija Oksana Brandiboura«



RIJEKA – U moru produkcija različitih plesnih grupa svoju je završnu produkciju, neveliku brojem, no veliku željom, intenzitetom i emocijom, u dvorani Filodrammatice imalo i Društvo za ples i rekreaciju »Rotondo«, jedna od najstarijih i najnagrađivanijih plesnih udruga grada na Rječini, ono u kojemu su stasali i neki već sada afirmirani pojedinci, kao i »Dance studija Oksana Brandiboura«, o kojima smo svojedobno i pisali.


Otprilike jednosatna produkcija, uz vodstvo negdašnje dvije primabalerine HNK-a Ivana pl. Zajca, legendarne Terezije Dubrović i Oksane Brandiboure Kožul, ponudila je nizom kratkih koreografija i različitih plesnih stilova, uvid u njihov rad, disciplinu, znanje, iskustvo i ekspertizu, a podsjetila je i na to kako bi pedagoški odnos trebao izgledati, i to ne samo s mladima već s ljudima različitih dobnih skupina, jer skupina Brandiboure Kožul primjerice uključuje i one starije, odnosno zrelije dobi.





Teško je prebrojiti sve koreografije, sve plesne stilove, jer bilo je tu i klasičnog baleta, suvremenog, hip-hopa, plesa koji evocira Divlji zapad, odnosno ples kauboja, čija je originalna verzija svojedobno osvojila nagradu na europskom plesnom natjecanju, zatim izmijenjenu verziju također originalnog ciganskog plesa, zatim ozračja kabarea, pa su se tako, između ostalih, mogle čuti pjesme »Hello Dolly« Garetha Johna, »Capone« Ronana Hardimana, »Money« Alana Cumminga & The Kit Kat Girls, »My X« Little Sis Nore, sve do zavodljivih ritmova koji su u doslovno vrućem izvođačkom prostoru Filodrammatice projicirali onu simboličnu vrućinu pjesama, recimo onu u naslovu naznačene pjesme »Que Calor« Majora Lazera, J Balvina i El Alfa.


Uz Brandibouru Kožul koja marljivo baletno sintetizira odrasle osobe neovisno o dobi, Tereza Dubrović i dalje neumorno radi u gradu u kojem je pionirka izvaninstitucionalnog plesa i plesne pedagogije, s jednakim žarom, s jednakom voljom, jednako predano, s ciljem da prenese ljubav prema plesu. Jer jedino ta ljubav prema plesu, koja se kasnije može profilirati u različitim oblicima, i jest bitna, stoga onima koji završavaju svoje putovanje – nosite ples u srcu!