Dok je u obalnom ribolovu u mnogim situacijama moguće bez upotrebe prihvatnih alata nasukati lovinu, u ribolovu iz barke je to nemoguće. Za prihvat krupnije ili loše zakačene ribe koriste se podmetači i kuke.

Podmetači se sastoje od drške duge od 1 do 4 metra s obručem i mrežne vreće razapete po obodu obruča izrađene od mrežnog tega veličine oka obično od 8 do 10 milimetara.

Dva su osnovna tipa podmetača, sklopivi i fiksni. Kod nekih sklopivih podmetača se obruč može u potpunosti sklopiti i tako sklopljen dodatno preklopiti na dršku, dok se kod drugih obruč, najčešće preko navoja, spaja, odnosno rastavlja od drške, zadržavajući formu obruča.

Pri svemu tome drške mogu biti jednodijelne i teleskopske izvedbe.

Kuke služe za prihvat krupnijih i temperamentnijih riba poput zubaca, gofa, tune, igluna, iglana, psa, ili većih ugora. Razlikujemo dva tipa kuka za prihvat ribe – kuke s drškom i kuke bez drške, tzv. flying hook. Ove su posljednje u pravilu vezane konopom, a do trenutka kačenja ribe mogu imati i dršku koja se po kačenju odvaja od kuke te se riba izvlači povlačenjem konopa.

Postoje i sklopivi modeli kod kojih se tijelo sastoji od sitnih opružnih elemenata zahvaljujući kojima se tijelo kuke u transportu može kružno saviti. Naravno, tako fleksibilni modeli nemaju nosivost kao fiksni, pa su stoga i namijenjeni prihvatu manjih primjeraka.

Kuke u većini slučajeva nemaju zazubac, zbog čega je skidanje izvučene ribe s njih vrlo jednostavno.

Osim podmetača i kuka, u prihvatu velikih riba, prvenstveno tuna i pasa koristi se i tail catcher. To je alat koji je izgledom ponajviše nalik podmetaču bez mrežne vreće, s tim da je metalni obruč na strani suprotnoj od drške prekinut, pa tako otvoren ne zatvara puni krug. Po obodu obruča je postavljeno 6 do 8 prihvatnih štipaljki u koje se umetne konopac koji pri dršci ima formiran vješalni čvor ili vezan karabin. Kad se riba dovuče dovoljno blizu, pomoću tail catchera se oko repa navlači konopac koji se povlačenjem slobodnog kraja zateže u čvrstu omču.